De Kei-eilanden
De Kei-eilanden (ook wel Kai-eilanden) zijn een eilandengroep in het zuidoostelijk deel van de Indonesische eilandengroep de Molukken (provincie Molukken) en heeft een totale oppervlakte van 1438 km². De belangrijkste eilanden in de groep zijn Kai Besar en Kai Kecil. Het hoogste punt is de berg Gunun Daab op Kai Besar en is 900 meter hoog.
Kai Kecil (Klein of Laag Kei; in de lokale taal Ewavs: Nuhu Roa).
De eilandjes om dit eiland zijn ontstaan door koraalvorming. Vergeleken met Kai Besar is dit eiland erg vlak, behalve bij de dorpen Namar (Kelmanutgebergte) en Masbait (Gelanitgebergte), die zich aanmerkelijk boven hun omgeving verheffen.
In vroegere tijden werd Kei Kecil verdeeld in drie districten: Dullah, Tual en Danar. Op dit eiland zetelt de hoofdstad van de Kei-eilanden: Tual. Het dorp Langgur wordt beschouwd al een tweede belangrijke 'stad'.
Kai Besar (Groot Kei; in de lokale taal Ewavs: Nuhu Yut) bestaat in principe uit vier groepen:
| 1. | Kei Besar (Groot Kei, wordt ook wel Hoog Kei genoemd) |
| 2. | Kei Kecil (Klein Kei, wordt ook wel Laag Kei genoemd) |
| 3. | de Tayando groep |
| 4. | de Kur groep |
Op het noord- en zuidpunt van Kei Besar treft men een strook van koraalvorming, volkomen gelijk aan die van Kei Kecil. Dit eiland bestaat uit zwaar bergterrein en vormt één bergketen. De voornaamste toppen verheffen zich tot een hoogte van bijna 900 meter. Volgens oude bronnen bestond Kei Besar uit 7 districten: Waaijer, Elat, Nirun, Fer, Jamtil, Eli en Watlaar.
